شرح ماده‌ی ترومبین:

• ترومبین یا فاکتور II) Thrombin) پروتئینی است که برای انعقاد خون لازم است. این پروتئین یک آنزیم سرین پروتئاز است که فیبرینوژن محلول را به فیبرین نامحلول، تبدیل می‌کند. سیستم انعقاد خون با فعال شدن فاکتور XII یا VII و یا هر دو شروع می‌شود. اما هنوز معلوم نیست که فعال کننده خود این‌ها چیست. اینها هم موجب فعال شدن پروتئینی به نام ترومبین می‌گردند. تشکیل ترومبین یک حادثه بحرانی در روند انعقاد خون تلقی می‌شود. ترومبین مستقیما قطعات پپتیدی را از زنجیره‌های α و β مولکول فیبرینوژن می‌شکند و ایجاد منومرهای فیبرینی می‌کند که متعاقبا به صورت یک لخته فیبرینی پلی‌مریک بسیار منظم درمی‌آیند. به علاوه ترومبین به عنوان یک محرک فیزیولوژیک بسیار قوی برای فعال شدن پلاکتها عمل می‌کند. پلاکت‌ها در حضور یون کلسیم، پروترومبین را به ترومبین تبدیل می‌کنند و همین باعث افزایش مقدار ترومبین و در نتیجه شدت واکنشها می‌گردد. نقطه پایان این واکنش‌ها، ایجاد پلیمر فیبرین است که هنوز قوام کمی دارد اما برهم‌کنش‌های الکتروستاتیک ما بین مولکول‌های منومر فیبرین مجاور، باعث استحکام آن می‌شود.

کاربرد ماده‌ی ترومبین:

• برای لخته شدن خون به مصرف می رسد.
• ترومبین به عنوان یک آنزیم عمل کرده و فیبرینوژن را به رشته‌های فیبرین تبدیل می‌کند که پلاکتها، گویچه‌های سرخ و پلاسما را در بین خود به دام انداخته و لخته را تشکیل می‌دهند.
• در انعقاد خون، پروتئین محلول فیبرینوژن را تبدیل به فیبرین نامحلول می‌کند.